PERIBAHASA DAN PANTUN

Masyarakat melayu mempunyai pelbagai kaedah dalam memberi nasihat kepada anak-anak, memberi sindiran, teguran dan sebagainya. Masyarakat Melayu juga tidak lekang dengan peribahasa ataupun pantun yang sudah menjadi kebiasaannya pada orang Melayu. Kaedah inilah yang digunakan oleh orang Melayu. Misalnya:

Yang dikejar tak dapat,

Yang dikendong bercicirian.

Bermaksud:

Bernasib malang kerana setelah memperoleh sesuatu, tetapi yang sudah ditangan hilang pula.

Kalau tidak dipecahkan ruyung,

Manakan dapat sagunya.

Bermaksud: 

Tidak akan tercapai maksudnya kalau tidak mahu berusaha dan bersusah-payah.

Selain itu juga, penggunaan pantun juga sering digunakan dalam menyampaikan maksud.

Misalnya

Pohon pepaya di dalam semak,

Pohon manggis sebesar lengan,

Kawan ketawa memang banyak,

Kawan menangis diharap jangan.

Oleh itu sebagai masyarakat melayu kita mestilah menjaga adat ini supaya tidak ditelan zaman. Hal ini demikian kerana peribahasa kadang-kala memperilhatkan keintiman masyarakat dengan alam sekitar.

KATA PEMERI

Dalam percakapan seharian kita, kadang-kala kita tidak menggunakan bahasa dengan betul. Kita sememangnya menggunakan bahasa yang dirasakan lebih difahami. Dalam penggunaan kata pemeri, kita juga seringkali salah menggunakannya. Kata pemeri terbahagi kepada ialah dan adalah. Menurut Nik Safiah Karim, kata pemeri ialah unsur yang menjadi pemeri hal atau perangkai antara subjek dengan frasa-frasa utama.

contohnya:

Bahasa ialah pertuturan yang digunakan oleh masyarakat untuk berinteraksi.

Pertandingan itu adalah sengit.

Menurut Abdullah Hassan, kata pemeri ialah digunakan untuk menyatakan definisi. Manakala kata pemeri adalah digunakan untuk menyatakan atau memerihalkan sesuatu. Kata pemeri ialah hadir di hadapan kata nama. Kata pemeri adalah pula boleh hadir di hadapan kata adjektif, kata kerja, dan kata tanya. Oleh itu sebagai penutur bahasa Melayu kita mestilah menggunakan bahasa dengan betul dan baik. Jika kita tidak pasti akan hal tersebut, rujuklah Tatabahasa Dewan.

AKRONIM DAN SINGKATAN

Akronim ialah perkataan-perkataan yang dihasilkan melalui percantuman bahagian-bahagian daripada serangkaian kata. Bahagian-bahagian perkataan itu boleh terdiri daripada huruf-huruf, suku-suku kata, atau bahagian-bahagian daripada perkataan. 

Akronim boleh dibahagikan kepada empat jenis;

1) Cantuman huruf awal perkataan.

     ADUN - Ahi Dewan Undangan Negeri

     IKIM   - Institut Kefahaman Islam Malaysia

2) Cantuman huruf dan suku kata sesedap sebutan

    Jentolak - Jentera Tolak

    Angkubah - Angka Ubah

3) Cantuman suku kata awal perkataan

     Hakis - Habis kikis

     Asbut - Asap kabut

4) Cantuman bahagian awal perkataan pertama dengan bahagian lain perkataan yang mengikutinya

    Jurutera - Juru Jentera

    Pulihara - Pulih Pelihara

Singkatan pula ialah perkataan yang tertentu yang disingkatkan sewaktu menulisnya. Selain digunakan dalam keadaan biasa, singkatan juga banyak digunakan dalam bidang teknik untuk menggantikan keterangan yang panjang. sebagai contoh;

YB             - Yang Berhormat

YAM         - Yang Amat Mulia

AMN         - Ahli Mangku Negara 

Dr.            - Doktor

Prof.         - Prof.

Sdr.          - Sdr.

b.p           - bagi pihak

s.k           - salinan kepada

u.p           - untuk perhatian

dsb          - dan sebagainya

spt           - seperti

MAT DERIS KARAOKE

KESALAHAN:

Pelanggaran hukum Diterangkan dan Menerangkan (D-M) dan kesalahan ejaan.

PEMBETULAN

HUKUM DM dalam FRASA NAMA

1-      (D) merujuk kepada “Diterangkan” manakala (M) merujuk kepada “Menerangkan” iaitu sesuatu perkara yang mahu “Diterangkan” harus dinyatakan dahulu sebelum disusuli perkataan yang “Menerangkan”. Misalnya, apabila kita mahu merujuk kepada pisang yang digoreng, seharusnya kita menyatakan “pisang” sebagai kata nama yang diterangkan barulah disusuli “goreng” sebagai perkataan yang menerangkan pisang berkenaan. Maka, susunan frasa yang betul ialah “pisang goreng” bukannya “goreng pisang” kerana ia merujuk kepada frasa kerja (perbuatan menggoreng pisang) bukannya frasa nama. Demikianlah halnya dengan perkataan “Mat Deris Karaoke” dan “Audio Sistem”. Yang hendak diterangkan ialah “Karaoke” dan yang menerangkannya ialah “Mat Deris”.

Oleh itu frasa yang tepat ialah:

·         Karaoke Mat Deris bukan Mat Deris Karaoke

·         Sistem Ausio bukan Audio sistem

2-      Perkataan “UNTOK” tidak terdapat di dalam kosa kata bahasa Melayu. Berdasarkan konteks penggunaan ayat didalam memo, perkataan “UNTOK” yang sebenarnya hendak digunakan adalah merujuk kepada kata majmuk pancangan komplemen “untuk”. Oleh hal demikian, ini merupakan satu kesalahan ejaan.

·         Untuk bukan untok

Santun Bahasa

Kesantunan, dalam konteks yang lebih luas, tidak merujuk kepada kesantunan berbahasa semata-mata tetapi juga merujuk kepada aspek nonverval seperti tingkah laku, mimik muka,dan nada suara. Dalam hal ini, Lakoff (1975) mendefinisikan kesantunan sebagai perlakuan yang mengurangkan pergeseran dalam sesuatu interaksi. Fraser dan Nolan (1981) pula menyatakan bahawa kesantunan berlaku apabila kontrak perbualan digunakan oleh penutur dan pendengar bagi mengekalkan hubungan yang harmoni dalam komunikasi. Selain itu, kesantunan dianggap sebagai usaha mengurangkan Tindakan Ancaman Muka (TAM) dalam perbualan terhadap pendengar (Brown dan Levinson, 1987).

Dalam konteks kesantunan berbahasa pula, Asmah Hj. Omar (2000) mengaitkannya dengan penggunaan bahasa sehari-hari yang tidak menimbulkan kegusaran, kemarahan dan rasa tersinggung daripada pihak pendengar. Keadaan yang demikian akan menimbulkan suasana hubungan yang harmoni antara penutur dan pendengar.

Dalam masyarakat Melayu, kesantunan bukan sahaja merujuk kepada latar sosio budaya msayarakatnya yang berpegang pada adapt resam, malah diperkukuh oleh pegangan Islam yang dianuti. Hal ini tergambar dalam perbilangan adat yang berbunyi:

“Adat bersendikan hukum, hukum bersendikan kitab Allah”.

Jadi, konsep kesantunan tidak lengkap jika perbincangannya terbatas kepada aspek berbahasa dan perlakuan semata-mata, jika tidak dikaitkan dengan konsep keihklasan. Seseorang itu boleh menuturkan kata-kata yang indah atau menunjukkan tingkah laku yang sopan dalam sesuatu situasi, tetapi perlakuan tersebut belum pasti menggambarkan keihklasannya. Manusia boleh bertopeng dengan pelbagai wajah untuk mencapai hasratnya, sedangkan hakikatnya tiada sesiapa yang tahu